اثربخشی آموزش نوروفیدبک بر عملکرد خواندن و آگاهی واج شناختی در دانش آ-موزان نارساخوان

نارساخوانی تحولی به­عنوان یک آسیب اختصاصی در توانایی خواندن، علی­رغم هوش طبیعی و فرصت­های آموزشی کافی در نظر گرفته می­شود و یکی از شایع­ترین اختلالات دوران کودکی است. با پیشرفت اخیر مطالعات علوم اعصاب و با توجه به­ اینکه این اختلال یک اختلال عصبی رشدی محسوب می­شود برای بهبود افراد مبتلا به این اختلاف، درمان­های مبتنی بر نوروفیدبک مطرح شده است، و هدف این مطالعه بررسی اثربخشی آموزش نوروفیدبک بر عملکرد خواندن و آگاهی واج­شناختی در کودکان نارساخوان بود. پژوهش حاضر از نوع طرح­ تک­آزمودنی با خط­پایه چندگانه انجام شد. مراحل چندگانه پیش از مداخله بر شش دانش­آموز مقطع ابتدایی(سوم و چهارم) نارساخوان در 3 مجموعه­ دو نفره صورت گرفت که طی آن خط ­پایه متغیرهای وابسته اندازه­گیری شد و سپس مرحله­ ­مداخله (20 جلسه­ آموزش نوروفیدبک) به اجرا درآمد. در جریان مداخله اندازه­گیری مکرر متغیرهای وابسته و نهایتاً ارزیابی به­منظور پیگیری صورت­گرفت. برای جمع­آوری داده­ها از آزمون­های خواندن میکائیلی (1384) و آگاهی واج­شناختی دستجردی (1382)، و از اندازه­ اثر (dکوهن) نیز برای بررسی معناداری بالینی تغییرات استفاده شد. نتایج بهبودی قابل ملاحظه­ای در آگاهی واج­شناختی با اندازه­ اثر بالایی در تمام آزمودنی­ها نشان داد، هم­چنین عملکرد خواندن نیز با اندازه­ اثر نسبتاً خوبی در تک­تک آزمودنی­ها بهبودی نشان داد.  مبتنی بر نتایج می­توان بیان داشت که آموزش نوروفیدبک بر آگاهی و عملکرد خواندن واج­شناختی در دانش­آ­موزان نارساخوان می­تواند موثر باشد.